روز جهانی کارگر در حالی فرا می‌رسد که جهان در تلاطم دهشتناکی دست‌وپا می‌زند. فقر، بیکاری و آوارگی میلیون‌ها انسان، حاصل جنگ‌افروزی حاکمانی است که با بی‌تدبیری، زیاده‌خواهی و قلدری، جهان را به ورطه هولناکی سوق داده‌اند. متاسفانه کودکان و زنان اولین قربانیان این کارزار دلخراش و بی‌پایان هستند.

در سالی که در کشورمان سپری کردیم، تن خسته و رنجور کارگران در فشار سهمگین تورم و گرانی، چندبرابر شدن یکباره هزینه‌های زندگی، افزایش سرسام‌آور و لجام‌گسیخته هزینه مسکن و سلامت و آموزش و از میان رفتن حمایت‌های اجتماعی سفره کارگران را کوچک‌تر از همیشه کرده است. کارگران مهاجر در این میان بی‌پناه‌تر از همیشه فشارهای مضاعفی را متحمل شده‌اند. در بحران‌های اقتصادی، هزینه‌های آموزش و تحصیل فرزندان اول از همه از سبد خانوار حذف می‌شود و کودکان به ناچار و علی‌رغم میل باطنی بخشی از تأمین معاش خانوار را عهده‌دار می‌شوند.

شبکه یاری کودکان کار متشکل از ده‌ها نهاد مدنی حامی کودکان کار فرا رسیدن روز جهانی کارگر را به کارگران زحمت‌کش ایران شادباش گفته و ضمن هشدار به مسئولین و متولیان امور در خصوص وضعیت اسفبار اقتصادی و اجتماعی، به شدت نگران خانواده‌های در شرایط دشوار و به خصوص فرزندان این خانواده‌ها است.

ما با استناد به مفاد مصرح در پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک که کشور ما در سال ۱۳۷۳ به آن پیوسته و متعهد به اجرای مفاد آن شده است، وظیفه انسانی و مسئولیت اجتماعی خود می‌دانیم مواردی را با تأکید بیشتر از گذشته یادآور شویم:

۱)  فشارهای اقتصادی امان مردمان را بریده و به استیصال رسانده است. در این شرایط، خطر افزایش خشونت خانگی، کودک‌آزاری، ترک تحصیل کودکان و اجبار به اشتغال آن‌ها و در نهایت فروپاشی خانواده‌ها همواره هم‌وطنان عزیزمان را تهدید می‌کند. لذا بر عهده دولت فعلی است با سرعت بیشتری وارد عمل شده و با بهره‌گیری از علم عالمان اقتصادی، افزایش حمایت‌های اجتماعی و رفع موانع توسعه عادلانه اقتصادی و اجتماعی، از شعارزدگی فاصله گرفته و برای بهبود زندگی مردم گام‌های عملی‌تری بردارد.

۲)  متأسفانه اخیرا شاهد جریانی در جامعه هستیم که به دنبال عادی‌سازی و عادی‌انگاری کار کودک و رسمیت بخشی به آن بعضاً با کلیدواژه کارآفرینی، به ایجاد دکه‌های گل‌فروشی ویژه کودکانِ‌ کار‌ و حتی پوشاندن لباس فرم به کودکان کارگر و… اقدام می‌کنند؛ ما ضمن محکوم کردن هرگونه تلاش برای عادی‌سازی کار کودکان، به عنوان دیدبانان مردمی حقوق کودک، خواهان برخورد ریشه‌ای‌ با مسئله کار کودکان و واکاوی علل و پیدایش آن و ارائه راه حل‌های عملی و بهبود وضعیت زندگی خانواده‌های در شرایط دشوار با تأکید بر برابری حقوق ایرانی و غیرایرانی هستیم.

۳)  همه‌گیری کرونا و تبعات آن، همچنین بحران اقتصادی حاصل از تحریم‌های بین‌المللی و سوء مدیریت اقتصادی و دلایل دیگری از جمله عدم دسترسی به فناوری و ابزارهای آن باعث شده چندمیلیون دانش‌آموز به گفته خود مسئولین، از چرخه رسمی آموزش و پرورش خارج شوند. حال بیم آن می‌رود که با بازگشایی مجدد مدارس شمار قابل توجهی از این کودکان به دلیل تداوم فقر خانواده‌ها، همچنان از تحصیل به دور مانده و چه بسا اکنون مسئولیت تأمین بخشی از معاش‌ خانواده‌هایشان را عهده‌دار شده باشند. لذا وزارت آموزش و پرورش مکلف است در اسرع وقت نسبت به وضعیت فعلی این دانش‌آموزان آمار و گزارش شفاف ارائه دهد و برای تحقق حق آموزش رایگان، باکیفیت و قابل دسترس برای همه کودکان این سرزمین اقدام کند.

۴)  شبکه یاری کودکان کار از خواست‌های صنفی معلمان حمایت کرده و دلسوزانه تصریح می‌کند راه هرگونه توسعه و آبادانی کشور از مجرای آموزش و پرورش کشور می‌گذرد. حالِ خوب معلمان منجر به حالِ خوبِ فرزندان این کشور شده و در نهایت منجر به توسعه پایدار و عادلانه خواهد ش